Oğuz Atay
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Bende Zeynep bugün Tutunamayanlar bitiyor yaklaşık 20 sayfa kaldı o kadar güzeldi ki kelimelerim yetmiyor inanın anlatmaya kalbimizdesin Selim Işık.
Burası, hayal kırıklıklarının bükülemediği, umutların kıymetsizliğine süslü sözlerin yetmediği bir yer. Gözlerimin karanlığına yankılanan yalnızlıkların sessiz çığlıklarını duyabilmek için buradayım. Yoksa seninle aynı yerde, çaresizliğin ellerini kalbime doladığı o noktada mı saklandın, sevgili yazar?
Güzel bir site, özellikle eserleri kısmı. Atay'ın anısını yaşattığınız için teşekkür ederim
buradayım sevgili yazar...
Buradayım sevgili yazarım, geç de olsa buradayım.
Sizi sayın ya da sevgili benzeri bir sıfat takmayacağım Ataycığım.. Çünkü size içimden sesleniyorum. Sizin olduğunuzu düşündüğünüz yerden demek isterim.Şimdilerde sizi sarıp sarmalayan canım insanlar kendilerini de sarmalayamıyorlar.Çünkü öyle içten dua ettiniz ki tanrı duydu.Öyle samimi söylediniz ki.Ben bile alındım.Acaba bilseniz alınacağımı söyler miydiniz?Kim bilir?Bizde Hikmet'i Selim'i oynayıp duralım.Siz günlüğünüzde yada Türkiye'nin ruhunda kaybolun. Ben burdayım Ataycığım sen nerdesin?
Güzel insan seni çok geç tanıdığım için çok üzgünüm Ölümsüz olmalı ruhları güzel insanlar ölümsüz olmalı ki yeni nesillerde tanımalı yürenin yumuşaklığını hayellerinin masumiyetini hayat o kadar anlamsız ki anlamsız ve boş olduğu halde rollerimizi kurduğumuz hayaletimizle oynamayı sürdürüyoruz neden be Albayım neden. Saygı ve Rahmetle anıyorum seni Tutunamayan Oğuz z Atay....
OKUYUCUN BURADA SEVGİLİ YAZAR
-İnsanları tanımıyorsun hikmet oğlum -Doğru ya albayım bu dünyada hiç görmedim bir ara bana gösterseniz
Sen yerinde rahat uyu sevgili Oğuz Atay,biz okuyucuların ve tutunamayanların olarak hep burada olacağız.Senin gibi güçlü bir kaleme sahip ve anlatılmamış,önemsenmemiş konuları çok çarpıcı bir şekilde anlatan,yarattığın kendine has,seni her okuyan okurunun aklına kazınmış o mizahi anlatımın ile dışlanmışı,anlaşılamamışı,ötekileşmişi,senin deyiminle tutunamayanı anlatan o üstadı iyi ki tanımışım.Gözün arkada kalmasın,biz de buradayız,senin bizi beklediğin yerdeyiz:eserlerinde. Sevgilerle...
Keşke seni yaşarken tanıyabilseydim. Keşke sana beni benden iyi tanıdığını söyleyebilseydim.(Tuhaf ama doğru... )Keşke seninle karşılıklı oturup kitapların hakkında konuşabilseydim. Sana,Olric'e,Selim'e,Hikmet'e,Albayıma teşekkür ederim. Kendimi görmemi sağladınız,kendimi bulmamı sağladınız
bizde tutunamadık tıpkı senin gibi oğuzcum atay....
Biz burdayız sevgili yazar, peki sen nerdesin
Buradayız Oğuz Atay...
Sessizliğimin en büyük sesi oldun. teşekkür ederim Olric teşekkür ederim Oğuz Atay
sevdiğim değer verdiğim her insan gibi sende toprak altındasın ...
Gitmeseydin ne olurdu be oguz abi.. Gitmeseydin de beraber burnundan getirseydik herşeyi şu gereksiz insanların .. 40 yıl oldu ve neredeyse herşey değişirken biryandanda aslında hiçbirşeyin değişmediği bir insanlıktan, bir ülkeden , burdan çok ozleyerek sarılıyorum sana. Kırk yılda bir görüştüğümüzü düşünürsek bir dahakine bende senin yanında kafa dinliyor olurum herhalde .. Ve dertlenme abim buralarda kelimeler hâlâ bazı anlamlara gelmiyor ...
Korkuyu Beklerken Kitabını yeni okudum. Ne kadar beklemişim diye düşündüm. Türkiye'nin Ruhu yazılamasa dahi Taht At hikayesinde olduğu gibi Türkiye'yi ustaca fotoğraflıyor Oğuz Atay.
Gün gelecek bir insanı hiç tanımadan nasıl bu kadar iyi tanıdığıma şaşıp kalacaksınız sayın okuyucular. Oğuzcum okuyucularına sesleniyor ben burayadım diyor siz diyor neredesiniz diyor. Cidden Oğuz nerede? Siz neredesiniz?
YORULDUM ALBAYIM,YORULDUM YORULDUM YORULDUM. MSÜ-KHO